Co cyrk daje dzieciom? Przede wszystkim duże możliwości działania oraz różnorodność form. W cyrku każde dziecko znajdzie coś dla siebie – odrobinę teatru, sportu, plastyki, muzyki. Cyrk to świetna zabawa, sposób na nudę, gimnastyka ciała i umysłu. Dzieci na zajęciach cyrkowych nie tylko rozwijają swoje umiejętności manualnie żonglując czy przygotowując iluzję. Uczą się odpowiedzialności, wspólnie budując piramidy i wytrwałości w dążeniu do celu. Osiągając pewne umiejętności cyrkowe, samodzielnie przygotowują programy. Starając się realizować własne koncepcje pokazu cyrkowego, stają się bardziej otwarte na opinię innych, a jednocześnie bardziej tolerancyjne. Dzięki temu kształtuje się ich osobowość twórcza. To nie takie proste stanąć przed widownią, aby zaprezentować swoje umiejętności. Wymaga to od dziecka pewnej odwagi. Czyż nie będzie łatwiej takiemu dziecku stanąć przed klasą i odpowiadać na pytania nauczyciela?

Kiedy dziecko kolorowo ubrane, uśmiechnięte, oklaskiwane i podziwiane przez widownię stoi na scenie, rośnie jego samoocena. Czuje się ważne, dowartościowane, niezwykłe. Co za tym idzie, wzrasta też wiara we własne możliwości. Jest to bardzo ważne dla młodego człowieka, który szuka akceptacji, chce być podziwiany i lubiany.

Szczególnie dużą rolę odgrywa cyrk w stosunku do dzieci z rodzin patologicznych. Może trochę trudniej jest je zmobilizować do systematycznej pracy, ale dla nich zajęcia cyrkowe to odskocznia od problemów, dowartościowanie się, możliwość wyjazdów, ciekawego spędzenia wakacji, lepsze, barwniejsze życie.

Cyrk jest dla dzieci szczególnie atrakcyjny ze względu na swoją nietypową, rzadko spotykaną formę artystyczną. W wielu placówkach odbywają się zajęcia plastyczne, teatralne czy taneczne, a cyrk jest rzadkością. Jedna z osób udzielając wywiadu dla prasy na pytanie: dlaczego zainteresowała się właśnie cyrkiem – odpowiedziała, że cieszy ją umiejętność robienia takich rzeczy jak żonglerka, ponieważ nie potrafi tego nikt z jej rówieśników. Tak więc do cyrku przyciąga też jego inność.

Niewątpliwą zaletą cyrku jest fakt, że każdy może znaleźć w nim coś dla siebie. Dzieci uzdolnione manualnie żonglują, rozkręcają diabolo czy „bawią się” w iluzję. Sprawne fizycznie uczestniczą z zajęciach z akrobatyki, jeżdżą na monocyklu. Ten, kto lubi wygłupy, „łyka” klaunadę, a są jeszcze wirujące talerze, poi, szczudła, rola – bola i inne cyrkowe szaleństwa. I jak tu nie znaleźć czegoś dla siebie?

W Polsce jest to jeszcze mało znana forma działalności artystycznej, u nas cyrk dopiero raczkuje. W Niemczech cyrk jest bardzo popularną formą zajęć pozalekcyjnych. W Rosji jest trochę jak tresura – mało w tym radości, a bardzo dużo pracy. Cyrk w naszym wydaniu to wiele zabawy, radości, ale i umiejętności na dobrym poziomie. Jeśli zaczynamy od zabawy jedną piłeczką, a dochodzimy do żonglerki pięcioma, to coś w tym jest.

Cyrk to radość, nauka poprzez zabawę, twórczość i inspiracja. To też sztuka. „Poznanie rzeczywistości poprzez pryzmat sztuki prowadzi człowieka do poszukiwania, dostrzegania i doznawania piękna, a ono nie poucza, lecz raduje i nasyca naszą świadomość, nasze zmysły, wyobraźnię i uczucia – podobnie jak woda i chleb sycą nasze ciała.” (Stefan Schumann).

W powyższym tekście wykorzystano artykuł Anety Dembek „Cyrk? To działa!” zamieszczony w trzecim numerze magazynu Kuglart.